Hile OYUN Şiiri - Ramazan Kılıç

Hayat oyun olmuş hile numara,
Kalpler mutsuz gözler dönmüş pınara,
Soysuz balta çekmiş koca çınara,
Zalimlik dünyayı yakmış be kardeş.

Aslanı kediye boğdurur zaman,
Kalpten çıkmış dile yerleşmiş iman,
Hırsızlar kıyıya kurmuşlar liman,
Dünyanın çivisi çıkmış be kardeş.

Zıkkım bu dünyada yenilir olmuş,
Gönüller kararmış sevgiler solmuş,
Sanki bu dünyanın vadesi dolmuş,
Zalim şimşek gibi çakmış be kardeş.

Ne adalet kalmış ne hak ne hukuk,
Doğruluk dürüstlük, olmuş be nutuk,
Sahte gülüşlerle gönüller tutuk,
Gönüllere hicran çökmüş be kardeş.

Sevgi eksik bu dünyanın çarkında,
Huzur bulmaz kimse evi barkında,
Beden yaşar, gönül bunun farkında,
Dünyada insanlık bitmiş be kardeş.

Hile oyun her iş başı sonu da,
Çok ders aldı insan hep bu konuda,
Zalim zalim biri de bir, onu da,
İnsanlık yan gelip yatmış be kardeş.

Elbet bir gün hesap verir zalimler,
Hani benim dünyadaki halim der,
Kıyamet var ne gök kalır ne de yer,
Sonu Cehennemdir bakmış be kardeş.

Hak nimeti hilelerle bozulur,
Dünya güzel şuursuzca gezilir,
Kul kendine eder kendi ezilir,
Hayra değil şerre batmış be kardeş.

Ramazanım ne söylersen, doğru de,
İnsan bir günahsız, melek doğdu de,
İblis ve ona uyanlar, boğdu de,
Zalimler ruhunu satmış be kardeş.

10 02 2014