Karşı köyden gelin gelmişti bile bile,
Bakacaktı onlara,yaşayacaktı,dede ve nine ile,
Ancak,Ünzile girmedi,dede ve ninenin menzile,
Bakmadığı için,tartaklandı,yedi bir çok sille,
Ya bakacaktı,ya bu diyardan gidecekti,illa,
Bütün bunlardan bunaldı,kahretti Ünzile.
Bu nebitmeyen çile imiş kız Ünzile,
Düşürdüler seni hiç yoktan,dilden dile,
Olsaydıda bir konu,sebep ve vesile,
Düşürmeseydiler keşke seni bu hale,
Yaptığın hatalar,gelmezdi isteseydiler dile,
Giremedin kız Ünzile sen dede ve ninenin menzile.
O gün tehlikeli kararı verdi,aldı silahı eline,
Çekti tetiği kendi kendine.bedenine,
Düştüğü yerde döndü kan gölüne
Yazık ettin kendine,yazık ettin kız Ünzile,
Dünyada kalmışmıdır,hiç bitmeyen çile,
İntiharın en büyük günah olduğunu bile bile,
Kayıt Tarihi : 22.8.2009 15:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Anadolunun ücra bir köşesin de,bir köyde genç bir kız dede ve nineye bakmak üzere kendisine bir kaç tarla verilerek evlenmeye ikna edilir,ancak evlendikten sonra vaat edilen tarlalar diğer kardeşler tarafından itiraz edilerek genç gelinden ve damattan geri alınır.İşte bu tarihten sonra genç gelin dede ve nineye bakmayı reddeder,ve bu tarihten itibarende baskılar,zulümler başlar,bu zulümlere dayanamayan genç gelin,köyün başında ıssız bir yerde tabancayla intihar eder...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!