Hilal yüzlüm Şiiri - Yusuf Özmen

Sesini ilk duyduğumda doğmakta olan küçücük bir hilaldin daha
Sonra ulu dağların ardından şöyle bir gösterdin masumane yüzünü
Ürkektin bir ceylanın hızla atan yüreği gibi
Ama yinede yürüdüğüm yolların üzerine verdin nurunu
Yolum senle daha aydınlık
Daha aşılabilir
Ve huzurluydu
Bazı geceler sabahlara kadar benleydin bulutlara rağmen
Gün geldi içimdeki sıla özlemimi paylaştın
Gün oldu hiç yaşamadığım okul yolu şarkısındaki liseli kız oldun
Bilmeliydim ama birgün bana sılamı gurbet edeceğini
Sensiz bir hayata bir türlü alışamayacağımı
Gideceğim her yerde gözlerimin seni arayacağını
Baktığımda dönüp arkama hatırlayacağım bir sevgili olmayacağını
Hep önümde biryerlerdeydin
Yanlış yollara girdiğimde bile işaretler seni gösterdi
Seni aramak
Sana ulaşmak
Sadece benim isteğim değildi
Varlığına hep inandığım sevgi duvarı çıktı her yanlış yola girdiğimde karşıma
Attığım her adımın yönünü sana çevirdi
Senden yana yürüttü hep yelkovanı akrebi
Kum saatinin dökülen kumları gibiydi yaşadıklarım
Her biri bir toz zerresi gibi uçuştular döküldükçe
Düşünürdüm her zaman senle keşiseceğini yolumun birgün
Adım adım geleceğimi sana
Beklediğinden emin
Sensiz geçen günlerimin hesabını sormadan
Tüm sıcaklığınla açacağını kucağını
Elini tutmak istediğimdeki açtığın o kucağını
Yanılmadığımı göstermendi bana bahşettiğin sıcak sevgin
İşte bu sendin
Hep hilalden başlayıp büyüyen defalarca
Her kaybettiğimde yeniden gösteren güzel yüzünü bulmam için
Yanımdasın artık
Sonsuza dek
Umutlarımız bir
Sevinçlerimiz hüzünlerimiz
Beraber
Dileğim şudur Ulu Tanrıdan
Her ayın ilk günü
Karanlık gecelerime doğmaya devam etsin
Dünyamı aydınlatan o küçücük Hilal