11:11
Ufuk ötesinde;
zamanın kapıları kapanırken
ve birlik umuduyla doğruluk
—toplanırken
yere düşen mavi gökyüzünü
masum gözler izlerken.
Ve;
1111 - ruh
mor üzümleri çıplak ayaklar ile ezerken
kızıl renginde şarap oluşurken
ve tahıllar ekmeğe dönüşürken
ve derin sessizlik hakimken.
Ve;
sonra
—hayatın saati yürürken
beyaz güvercinler kanat çırparken
ve rengarenk çiçek bahçeleri solarken
sınırlarda duvarlar yükselirken.
Güneşin;
altın saçlarında
altın sarısı buğday tarlalarında
bulacaksınız, mavinin sıcağında
hilal ve yıldızın uslanmaz yoldaşlarını
barış ve huzurun içinde...
Suskun//
Mikail DedeKayıt Tarihi : 16.10.2017 11:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!