Hilal Turgut Şiirleri - Şair Hilal Turgut

Yüreğim durulmaz biçare
Tarif gerekmez aşkın ilmine
Görmeden Yunusa döndü yüreğin
O' nu kıble edenlere karın ne?

Gece sermiş üstümüze kara çarşafını
Kaç perdenin ardında hüzün gizlenir
Kaçının ardında göz yaşı süzülür kmbilir
Yalnızlığımın sol yanı söyle
Yüzünü örten perdenin ardında nedir gizli olan

Tutunduğum ellerde asılı kaldı gençliğim
Yüreğim yanlış bir yürekte hapis
Kanayan ruhumda takılı kalan hançerindir
Canımı yakar hala gözlerin

Üşür omuzlarım sensiz uykularımda
Ellerim boşlukta karanlıkta
Korkarım açmaya gözlerimi
Yokluğun baş ucumda

Karşı kıyılarda deniz kızları

Hercai gönül dolaşırda durusun
Bir çiçekte karar kılmaz yorulursun
Sonunda bir kuru yaprağa kul olursun
Ahu zarın kar etmez bir gun solrda kurusun

Yumdum gözlerimi
Unuttum ellerini
Ilıklığını rüzgarla bir tuttum
Yokluğunu duvarlarla eş
Saklandım
kaçtım

Özlediğim çocukluğumsun
Hiç doymayan açlığım
Doğmayan günlerimsin
Tutamadıpım sabun köpüğüm
Kavuşamadığım sevdam
Unutamadığımsın

Sarıldığın yürekler kaldı kolunda
Tutunduğun eller diken oldu battı
Ne gün yüzü gördü sevdan
Ne sevdiğine anlatabildin derdini
Çare istemeden çare olmaya
Ümit olmadan umuda dolanmaya kalktın

Senden ayrılalı
Çöllerde önümü buzullar kesti
Ayrı düştüğüm yollarda
Canıma kutlar üşüştü

Sensiz soluğum içime zehir

......
Sevdam yalnızlığı yendi
Hasretler seni sevdirdi
.........
Yar yar şimdi neredesin
Hayaldemi düştemisin