....
yapayalnızdım
yapayalnızdık
işte yapayalnızlık buydu...
benim yalnızlığımın seni ilgilendirmeyişindeydi büyük boşluk, büyük acı
seninkinin bende iz bırakmayışındaydı
yine istanbul'dayım,
yine umutsuz, yine amaçsız, yine kayıp!
yıllarca bulamadığım arayıp arayıp
mutluluğumun sevgili katili istanbul
öyle hoş, öyle güzel, öyle çekicisin ki
güzel senin elinden gelen ölüm dahi..
kırık kalple doğar bazen insan
yeni gün doğar sana karşı,
sevgililer elele sana karşı
insanlar yanyana sana karşı
istanbul istanbul'a karşı
nersidir gerçek tarafın bilmezsin
keşke bir diyeceğim olsaydı
keşke ağzımdan bir çift söz çıksaydı
içimdeki felaketten geriye
keşke birkaç kelime kalsaydı
ama olmadı işte, bitti herşey
Camın üzerinden kayan bir su damlası gibi
İz bırakmadan geçen suydu, bir başkasının mutsuzluğu..
masal bu ya
o çok yorgun bir prensti.
sevgisizlikten durmuştu kalbi.
ben onu öyle çok sevecektim ki
başaracaktım hayata döndürmeyi
Derin uykulara dalıp, uyanmamacasına
Uyuyasım var
Ardımda bırakıp tüm hayhuyunu günün
Batasım var
ben İstanbul
ellerim kollarım bağlı
öylece yatıyorum tepelerin üstüne
içimden sular akıyor
damarlarımda insanlar geziniyor.
gögsümde hayatlar kuruluyor, hayatlar bitiyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!