Mutuluğun penceresi hep açık
Sende aç yüreğini ona
Pencerenin önünde bir çiçek saksı
Bir fesleğen ağacı ol koku saç
Mutluluğu yakalamak zor değil
O hep senin gönlünde
Aşk nasıl başlar insanın ruhunda,
Bir alışkanlıkla mı?
İnsanı yerden yere vuran,
Aşina bir bakışla mı?
Bir yıldız kayar gece gökyüzünden,
Gözlerim uyku tutmaz sevgili
Gönlüm hicranınla yorgun
Kalbim sana her an hasret
Yüreğim gül yüzüne vurgun
Ey sevgili neredesin
Ecelim olsanda gelsen diyorum...
Dört mevsime sığamıyorum
Geceler isyanda yıldızlar isyanda yine
İklimler hep soğuk üşütüyor yüreğimi
Dünya dar geliyor sığamıyorum
İnsanlar içinde bir yabancı gibiyim
Gözlerin bir hançer
Kanatıyordu yüreğimi
Seni gördüğüm günden beri
Mahşer yerine dönmüştü dünyam
Bir sen vardın birde ben
Serseri gibi yollara vurdum kendimi
Kaldırımlar inledi acımdan
Ve sen ince bir sızı geçtin içimden
Ağıtlar nehir akıyor yüreğimden
Akıyor nice günler haftalar aylar sensiz
Lal olmuş yüreğime
Bir teselli bebeğim
Yalnız sana dileğim
Gülsün gözlerin,Sakın
Ağlama sevdiceğim!
İstanbul'u geziyorum gözlerimde hüzün
Sonra her baktığım yer sen oluyorsun
Bal renkli gözlerine takılıp kalıyorum
İçin için ağlıyorum...
(19.12.2005)
Aşk bitmişti
Yalınayak kalmıştı ruhum
Sonbaharın iniltisi dolaşırken
Yüreğim sıkışırken mengenelerin en onulmazına
Yoktu avutacak mısralarımı
Sokakların tenhasına
Perdelerini kapatmış gece,
Gece içimde hep aynı hece,
Acı yalnızlık ve işkence,
Görevini yerine getiriryor gece..
İkiz kardeş gibi ben ve gece,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!