Bugün şiir ve edebiyat gönüllüsü ve yaşam savaşçısı bir dostumu kaybettiğimi öğrendim. Antoloji.com’da, başta sağlığında O’ndan desteğini esirgemeyen Sn. Cengiz Ekrem Teymur olmak üzere, O’nu gönülden seven pek çok kişinin olduğunu biliyorum. Duyanlar duymuştur mutlaka. Ama henüz habersiz olanlar için bu duyuruyu yapmayı bir görev bildim. HİLAL LÜLE’yi yitirdik dostlar. Başımız sağ olsun....
Aksiseda.com’da kendimi hiçbir zaman bir misafir addetmediğim için şimdiye dek konuk defterine yazmamıştım. Bugün ilk kez olarak aşağıdaki yazıyı ekliyorum o bölüme….
Vaktinizi fazla almayacağım zira Hilal Lüle’nin 5 numaralı “yazar”ı, 65 numaralı “şair”i ve dostu olarak izninizle yasımı tutmak istiyorum….
Saygıyla.((
“Aksiseda’nın misafir defterine böyle bir anda yazmak ne kadar acı yüklü, ağır bir duygu, bilemezsiniz. Yalnızca sitenin yazarlarından biri değildim ben. Sevgili Hilal ile ilk tanıştığımız günden beri, birbirimizi sevdik ve çok güvendik. Gün geldi birlikte çalıştık, sorunları paylaştık; onları çözmek için gayret sarf ettik. Aramızdaki yaş farkı hiç görünmedi gözümüze. Kocaman, kırmızı harflerle yazdığı ve “Naime’ciğim” diyerek başlayan mesajlarını özlerdim hep. Kah üzgün, kah mutlu çalardı kapımı. Tüm sorunlarına rağmen, dünyaya meydan okuyabilecek güçte, müthiş mücadeleci bir ruha sahipti. Aynı zamanda bir çiçek kadar narin, tutkulu, özverili ve sevgi dolu…
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
