Tarih bu yıllar yılı geçip gitmiş
Zaman için de yarışan insanlar
Sevgiyi bulmaya çalışmış bu yalnız şehir de
Bir gün;
günlerden bir gün keder doğmuş
Yalnız şehir de keder kaplamış görüntüyü
Her taraf karanlık için de kaldı sanki
Birden gözlerimi açınca
Etrafına bakıp ta ne olduğunu bilememek
Çok acıydı o saniyeler
Sanki bütün her şey elimden alınmıştı
Ve bana; evet bana sadece yalnızlığım kalmıştı
Yapraklar dökülürken ağaçlardan
birer birer,
Sevmeyi ve sevilmeyi özleyeceğiz
diyorlar sessizce,
ve her kopuşların da kendi topraklarından
Sevgi sonsuzluğundan da bir yaprak kopuyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!