Hilâl Şiiri - Fuat Eriçok

iki bin üç ağustos güze dönmek üz’re yaz
dışarsı bir cehennem içim zemheri ayaz
saçım gözüm açık renk dudaklarım kar beyaz
serçe yüreğim pır pır en güzel 46’yım

anlamaz bir beyzade atak-panik dilleri
zamanlardan âzade tiz perdelik halleri
derûnumda çağlayan köpük köpük selleri
sakın geçmeyin gır gır tâ ezel 46’yım

sevenim memnun benden anlamayanlar kırgın
boğaz’da büyüdüm ben poyraz olur mu durgun
zorla gelen peşimden çok sürmez düşer yorgun
farketmez olsa nâzır çok özel 46’yım

ben söyler ben bilirim anlamazlar derdimi
konuşur gülüşürler eloğlunun derdi mi
haydi ikile yürrüü derdim seni gerdi mi
yersiz ağlarım zır zır tam tüzel 46’yım

46 ne bilmen mi neyi bilirsin ki sen
efsunlu bir rakamdır doğrusunu öğrensen
anlayacaksın beni hele tanıyıp sevsen
dinle müziğim hazır bir gazel 46’yım

uçaklar gider gelir bizimki one-way ticket
46 bir fantezi henüz bitmedi yakıt
bana deli diyorsan sendeki akıl sâkıt
anam şah babam vezir ben uz el 46’yım

her gün başka doğarım günüm geceme uymaz
neler anlatırım da bizden olmayan aymaz
çok cami arasında dolanırım beynamaz
aralıksız med - cezir simgesel 46’yım

dedem ingiliz sami çapkın nedim dayımdır
güzellik ve cazibe ailesel payımdır
46 uğur sayım sağlıklı hastayımdır
ucundan az’cık muzır bî misal can tahtıyım

(eylül '03)