Hak kitapta münderiç, her tür hikmet, hakikat
İnanmayan buyursun, yapsın tetkik, tahkikat!
Olsun onun yanında; akıl, idrak ve izan!
Zira bunlar tahkikte; muhakkike bir mizan.
Akl-ı selim sahibi; yapsa ciddi taharri;
Taharrinin sonunda; olur azim bir karı!
İlim, irfan, hikmeti, tahsil eder talebe
Kazandığı bu şeyler; racih her tür talep, e.
Onlar ile bilinir; şu hayatın gayesi!
Yoksa kulun hayattan; ziyan olur payesi.
Eşya için bir dürbün; onlar abdın gözünde!
Onlar ile fark eder; ne var halkın özünde.
Bunlar inse bir lütuf; Alim, Hakim, Kerim, den!
Mazhar isen buna sen; “baht-ı yarsın” derim ben.
Mahiyet-i mahlûkat; bunlar ile bilinir!
Olaylardan tam ibret; şunlar ile alınır.
Kim onlardan uzaksa; mahkûm demek cehil’e!
Cennet olsa haz vermez, şu arzımız cahile.
Taassubu din yapar; hasım bilir gerçeği!
Zindan eder beşere; cahil kısmı her çağı.
Cesur olur bu kesim, her hususta laf yapar!
Bilmeyince konuyu; her cümlede gaf yapar.
Olmayınca Hak rota; süluk unda yol sapar!
Güneş gibi burhana; sırf inatla göz kapar.
İstiyorsan selamet; etme ona dehalet!
Zira insi narlara; atar sonda cehalet.
İlim ile varılır, diyanetin tadına!
“Farzdır” diyor son resul, ilim; erkek, kadına.
Cahil koma bizleri; sen ne olur ey Alim!
Bu cezayı hak etmek; Mü’min için çok elim.
Cihat ŞAHİN
24.10.2010-İZMİR
Kayıt Tarihi : 24.10.2010 14:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)