Hikmetler Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Pamuk neden yumuşak, demir neden çok serttir?
Sırları çözebilmek nice büyük devlettir.

Herşey yaratılmıştır en güzel biçimiyle,
Yaratılmak, var olmak; bu ne büyük hikmettir.

Karıncayı incele mikroskopun altında,
Gör ki karıncadaki ne benzersiz haşmettir.

Nefes diye alınan hava işler demire,
Bir nefeslik havada bu ne korkunç kuvvettir.

İçilen su kudursa dayanmaz vapur, mapur,
Bu zerreye saklanmış nasıl garip heybettir.

Bir küçük böcek bile dayanır ne şartlara,
Ömrü sürdürmek için bu nasıl bir gayrettir.

Balık bile bir başka balık ile çiftleşmez,
Bu cinsler arasında ne sınırlı iffettir.

Tavuk civcivi için karşı gelir aslana,
Bu şefkate gizlenmiş ne anlamlı hiddettir.

Sinek bile sinekle çiftleşir mevsiminde,
Nesli sürdürmek için ne zorlanmış şehvettir.

Zalim ile mazlumu yaşatır ayni güneş,
Bu nasıl adaletli, ne cömertçe rahmettir.

Damlardan düşen bebek salimen iner yere,
Bu alınyazısına ne güzel riayettir.

Bir yıldaki dört mevsim hiç olmuyor üç ya beş,
Bu hükümran olmakta ne eşsiz dirayettir.

Aslan hamleden önce ihtar eder kükreyip
Bu bir vahşi kavgada düpedüz adalettir.

Barlıoğlu diyor ki; sözlerimde hilaf yok,
Her sözümde yer alan mıtlaka bir hikmettir.

(MÜHÜRLÜ KİLİT ismi altında toplanmış felsefi şiirlerden > 403-405/412)