Olmaz diyen; yanlış söyler!
Hikmetinden sual olur!
Kul hikmetsiz arzda neyler?
Soran elbet cevap bulur!
Onun adı; ”LEDÜN” ilmi!
Hızır bilir tam bu ilmi!
Dikenmidir, sonuç gül’mü?
Cevabını ondan alır!
Hakim ismin, delil buna!
Sormak gerek önce ona!
Kim bakarsa, hak kur’an’a,
Sualine cevap alır!
Nebilerdir ilk tercüman!
Faş ediyor, geçmiş zaman!
Tahkik ile eden iman,
Çok hikmete hayran kalır!
Bu havassın meselesi!
meşgul etmez o herkesi!
Bilmez avam neyin nesi!
Tüm sırları, muğlâk sanır!
Müçtehide sorman gerek!
Müceddidten, dermen gerek!
O zahmetsiz gelmez direk!
Kolay sanan çok aldanır!
Tefsir tevil; çokça oku!
Gör orada; sence yok’u!
Yaşayanlar, orda şoku!
Dediğinden, çok utanır!
Teşvikin var kitabında’
“Kullan” dersin, hitabında!
Her mevzunun hitamında!
Âlim ondan hisse alır!
Çok hikmetler lütfet bize!
Ver onlarla, ülfet bize!
Nurlar dolsun hanemize!
Yoksa idrak, hep aç kalır!
14.07.2007-İzmir-
Cihat ŞahinKayıt Tarihi : 14.7.2007 17:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!