Yoktan var edensin mükevvenatı,
Hikmetinden sual olunmaz senin.
İdrak edemedik bunca sanatı,
Hikmetinden sual olunmaz senin.
Varlığım bilinsin dediğin zaman,
Ademi balçıktan sensin yaratan.
Ruhundan üfleyip ona verdin can,
Hikmetinden sual olunmaz senin.
Budur dedin senin kolun kanadın,
İlk insanı eşi ile sınadın.
Cennetinden çıkarmakmış muradın.
Hikmetinden sual olunmaz senin.
Arayıp her şeyi keşfedin diye,
Bize akıl verdin büyük hediye.
Mekan için yürek verdin sevgiye,
Hikmetinden sual olunmaz senin.
İnsan dedin yeryüzüne halife,
Başka yaratılan yok bu taltife.
Eşrefi mahlukat büyük vazife,
Hikmetinden sual olunmaz senin.
Doğruyu da eğriyi de gösterdin,
Uyarıcı Peygamberler gönderdin.
Sapıtmayın diye kitaplar verdin.
Hikmetinden sual olunmaz senin.
Zaman zaman Hakk yolunu yitirdi,
Kibir melaneti yedi bitirdi.
Kardeş arasına tefrika girdi,
Hikmetinden sual olunmaz senin.
Malı mülkü kendimize put yaptık,
Onu ilah edip üstelik taptık.
Şeytana kul olduk hak yoldan saptık,
Hikmetinden sual olunmaz senin.
Yeterince tanımadık O nuru,
Kaybettik edebi şeref onuru.
Yazık kalamadık arı ve duru,
Hikmetinden sual olunmaz senin.
Affet bizi nefsimize yenildik,
Çıkar için yere kadar eğildik.
Günah yükü ile kapına geldik,
Hikmetinden sual olunmaz senin.
26.12.2017
Ali Karaca
Kayıt Tarihi : 23.1.2019 10:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!