Alev Alev.
Hor kullandım sevdanın suyunu
Değerini bilemedim.
Hoyratça harcadım zifiri güneşin ensesinde
Son damla kalan sevda suyunu da.
Zamana karşı yine bükülüyordu umutlarım
Ayrı dünyanın insanlarıyız
Diye diye
Kaybettik yıllarımızı
Hep kendimize verdik
Oy saki tek zararı
Gecenin Afak-ı
Sırları dağladık
İzi kaldı kıyafetlerin altında.
Unuttuk yılların açtığı yaraları
Ve yok saydık , her defasın da...
Korkar olduk sırlarımız-dan
Tüm iyi bildiklerim
Buzdanmış meğer
Biraz zorluk
Birazda sıcak görünce
Eriyip buharlaştılar.
Açık gökyüzünde, hapisim
Yalnızlığın hapishanesinde…
Oysa …
Her şey canlıydı
Renkler uçuşuyordu
Uçsuz bucaksız mavi semada…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!