Kulaklarıma dolanıyor utangaç ilhamlar
Kelimler köpükten ve manalar dingin
Sabun gibi ömrüm, üstüne saniyeler damlar
Bir ben alır ve her damla benden
Ve bir ben verir yine, eriyen bir bedenden
**
Aşk bazen karanlık çilelerde,
Bir şimşek çakıştır
Bazen Mecnun gönüllere
Bir tutam Leyla akıştır
Bazen de bir damla suya
Bir derya kadar nakıştır
Zamana kazırım mısralarımı, tunçtandır kafiyelerim
Manalar döner durur içimde, ben sözleri eyelerim
***
Anlar mısın ey gönüldaşım halimden?
Yanımda olup, ağlar mısın benimle baş başa?
Sonrada unutturup bana kendimi
Gülüp gözlerimin içine
Yaramı bağlar mısın?
**
Benim yârimin,
Ay doğar kirpiklerinin arasından
Bakışlarında halelenir çiçekten duygular
Yüzü efsunlu bir masumiyettir
Yüreği güvercin, gözlerinde terk edilmiş kaygılar
Ve saçları, altın sarısından
Hani benim Züleyha bakışlım
Hani gülleri bana prangalı kışım
Bir kardelen çilesidir o candan
Çağlayıp gelirim peşine tâ mihri-candan
Düşmanım olur zülfünün telini okşayan rüzgâr.
Ben sevince... Ne olur çok görmeyin
Dedi “sevda” nedir bilir misin?
Gözlerine baktım o an
Menekşe gibi bakıyordu bana
Hep menekşe gibi bakardı zaten
Hava soğuktu, rüzgârın ıslığıydı dudaklarımızda;
Gündüz değildi, geceydi; ay vardı kucağında
Herkes varlığı resmeder, bense yokluğu.
Her şey varlıkta bilinir; bense yoklukta…
…
Yükseliyorum göğe doğru adım adım
Bir Elif kadar sakin; bir vav kadar heyecanlı.
Çehremde uyuyan mavi yolculuklar,
Sensiz,
Korkar mı insan ölmemekten,
Ölmekten korktuğu kadar
Sensiz,
Korkar oldum.
İnan, ölmemekten de
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!