Ağlayın gözlerim ağlayın
Boş geçen zamana ağlayın
Zamansız yıpranan bedene ağlayın
Ve eski bir aşkı bulamamaya ağlayın.
Ağlayın gözlerim ağlayın
Beni sorarsan
Bilmediğin gibiyim
Önceden de bilmiyordun zaten
Hatta hiç bilmemiştin
Zaten soracağından da değil
İçimden geçti öyle
İnsanı düşündüren şeyler,
genellikle anlatılamayan şeylerdir.
Aşk insanı düşündürür.
O zaman aşk, anlatılamayan bir şeydir.
Biz gelişemiyoruz
Çünkü düşünmüyoruz ki gelişelim
Çünkü okumuyoruz ki düşünelim
Çünkü ideallerimiz yok ki okuyalım
Çünkü uyanamamışız ki ideallerimiz olsun
Çünkü uyurken birilerinin ayakları
Beklenmeyen bir zamanin misafiriydin aslinda,
Onca yol yürümüştüm hayattan
Boş ve anlamsız bir yol
Tam da dinlenecekti bu yorgun beden
Lakin, sen yeşeriverdin umutlarıma
En zor imkansizliklardan beslendin
Çok şen şakraktım herkes gibi
Kahkahalarım samimiydi
Anın tadını çıkarırdım.
Mutlu olmaktan korkmaz
Sonrasını düşünmezdim.
Aklımda soru işareti kalmadan
Ben ona şiir yazıyordum
O bana trip atıyordu
Haberi yoktu tabi
Haberi olmasına gerek de yoktu.
Zaten haberi olsun diye de
Yazmıyordum.
Yine uykusuz kaldım
Şafak sökmeden ayaktayım
Neyi düşündüğümü de bilsem keşke.
Puslu bir yorgunluk var üzerimde
Alengirli bir sevda denizinde gibiyim.
Hani bir sigara yaksam geçecek sanki
Yarınlara, gözüm kapalı yürüdüm
Yaşamadan, hayatın sonunu gördüm
Bu yara ile çok dirildim öldüm
Sanmayın ki ben, gençliğimi gördüm.
Aşka bulaştı, köz oldu kalbim
Uğultusu uğradi bana beyhude aşkın
Deli gibi sevdiğime sen niye şaştın
Açtın kafesini kalbin, bir yara açtın
İyileşemedim bir türlü ben ona şaştım.
Seni seven gönlüme kaşları çattın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!