-kalbimin aydınlığı gece nazlısına..-
(“Eğer söz aciz kalıyorsa yağmurları anlatmaya,ateşe güç yetiremiyorsa ses,bir soru işareti,ve üç nokta bırakmak bize düşer ? ... “)
Ağlatma beni,
Acılarımdan sızan yalnızlıkla
Kör ve sağır geceler bulamam seni
Bunca karmaşa içre göremem seni
Yolculuğa çıkarım çoğu geceler
Geceler ismini heceler bulamam seni
Netameli ölümler ulandı yüzüme
Not düşülsün
İlençle kutsandı yüzü iblisin.
Yüzüm kirlenen bir mendil gibi
Esatire bulandı
Karanlık bir mezarlık içimin terkisinde
Şairler yalancıdır bilmelisin sevgili
hayatı hep yalan yaşadım
Kurguyla ısladım yalanlarımı
Ve aslında
satmazdım ruhumu ecinnilere
I.bölüm:zuhrufun söylediği…
Savrulur hayat,tenimde,
Eylül ufkumda yine kırıklıklar,
İnce sözler eliyor gibiyim,
ömrüm,sensizlikle sızlıyor ahh!
570
koşuyordunuz, kelimeler aksak öznesiz bir çatıya bağlanıyordu
ve suskun, nadasa bırakılan cümleler kasidelere ulanıyordu…
610
Gözlerin gökyüzü yüreğin cennet
Sesim mavi miydi yoksa çığlık mı anne?
Alev yalımında yandı sözlerim
Yağmurlara alıştım sen yokken anne
Yoruyor beni
I.
Bakarsın dönerim yine gülüm,
Kahve rengi gözlerinin hayaline,
Ay sevdalısı kara saçlarına
dolarım gençliğimi…
bakarsın yağmura mutassıl,
Gece aydınlık bir yalan bu şehirde
Mersiyeler okunmuşsa hayret makamında
Sabahlarına çiğ düşmeyen bir medeniyet
Neyi anlatır durmadan bana
Nedir esas olan hakikat
Ve şehir neresinde durur bu cerihanın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!