Hikmet İşin Şiirleri - Şair Hikmet İşin

Gerilerde bıraktığım mavi tarlalarım
O tarlalara ektiğim umutlarım, şimdi neredeler
Nasılda yok oldular
Uzatmak istiyorum ellerimi
Uzatmak istiyorum göğün yüreğine doğru
Geri istiyorum sahibi olamadığım oyuncaklara benzettiğim bulutlarımı

Geçerken dünyanın bir yerinden
Aşkın mahsumiyetini gördüm
Dokundum ellerimle, hissettim
Çiseleyen yağmurlarında ıslandım aşkın
Çok üşüdüm
Güneşin sıcaklığını hissettim bütün çıplaklığıyla

Yarınlarımı kaybettim anne
Duyuyormusun siyah benizli yavrunun sesini?
Göz yaşlarım akıyor anne
Neden diye sormayacakmısın?
Bağrına basmayacakmısın yavrunu?
Uyurken sırtım açıkta kalmış

Bir GÜNEŞİN PARILTISIYLA YANSIRDI YÜREK
Ve AĞLARDI BEBEK
Bir ANNE ÇIĞLIK ÇIĞLIĞA UYANIRDI RÜYASINDAN
Bir BEBEKTİ VE SARILMAK GEREK
DOKUNUNCA GÜNEŞ TENİNE TİTRER
BİR SABAHIN AYAZINDA

gece karanlik gece huzun gece yalnizlik
gece bir hicrandir kaldirimlarda dar sokaklarda
bir adimdir her daim seni takip eden
karabasandir odalarda
daraltir adami
cismi belirsiz mahlukata donusur esya

Artık her bayram arafesi almıyorum yeni elbiseler,
Uyumuyorumda lacivert papuçlarımla
Bayram sabahına dek
Ve sabırsızlanmıyorumda
Bayram
Gelecek

Şimdi
Daha bir uzak duruyor gençliğim çocukluğum
Şimdi daha bir uzak duruyor, yaşadığım aşklarım
Bütün anılarım
Toz tutmuş bir karış raflarda fotoğraflarım
Geçmişimi belgeleyen çocukluk anılarım