Hz. Davut (A.S.)
Oğlu Hz. Süleyman (As.) -a
-Nasihati-
* Elde edemediğin şeye üzülme,
(Kısmet böyle imiş) diyerek,
Allaha tevekkül et!
- Eline geçene râzı ol!
(Kısmetim bu imiş)
diyerek,
Allahü teâlânın taksimine râzı ol!
-Elinden çıkana ve
kaybettiğine sabret!
(Mukadderat böyle imiş) de!
- Elinden çıkana ve
kaybettiğine sabret!
(Mukadderat böyle imiş) de!
- ALLAH' ım beni gafilerin,
meclisine gittiğimi görürsen,
ayaklarımı kır!
* Ey oğlum!
Şaka yapmaktan sakın,
çünkü onun faydası azdır.
Pişmanlık doğurur.
Kızmaktan da sakın,
çünkü sâhibini basitleştirir!
-Takvâya sarıl,
zîrâ takvâ her hâle gâliptir!
- İnsanlardan bir şey bekleme,
İşte bu, hakîkî zenginliğin tâ kendisidir!
- Allâh -celle celâlühû-’nun sana vermeyip,
başkalarına verdiği nîmetlere göz dikmek,
senin için bir fakirliktir.
-Özür dilemeyi îcâb ettirecek,
davranış ve sözlerden sakın!
- Nefsini ve dilini doğruluğa alıştır!
-Bugünün dünden,
daha hayırlı olmasına çalış!
-Namazını,
en son namazını kılan,
kimse gibi kıl!
- Aşağı ve,
bayağı kimselerle ülfet etme!
-Kızdığın zaman da,
bulunduğun yerden ayrıl!
* Allâh -celle celâlühû-’nun,
rahmetinden ümitvâr ol!
Çünkü O’nun rahmeti,
herşeyi kuşatmıştır!
Deniliyor ki bir gün:
Hz. Davud (A.S.)
Cenab -ı Haktan,,
Ya Rabbi bu insanları niçin,
yarattın diye sordu.
Allah ta cevaben:
Ben gizli bir hazine idim,
bilinmemi istedim ve sevdim ve,
beni bilsinler diye bu halkı yarattım buyurmuştur.
- Cenab' hâk vahiyle:
* Ey Davud, kötü isteklerini,
sevgime tercih eden bilgini ne yaparım,
bilir misin ki?
Bana münâcaat etme tadını ona haram kılarım.
- Ey Davud:
Dünya tadına sarhoş olan,
Âlime benden sorma;
sonra sevgi yolumu sana kapar.
Bu zümre; kullarımın yol kesenidir.
- Ey Davud:
Bana;
candan talip olanı görürsen,
hadimi ol.
- Ey Davud:
Her kim maddî şeylerden bana kaçarsa;
onu şehit defterime yazarım.
Her kimi; şehit defterime yazarsam,
ateş azabına hiç atmam...
* Hz. Dâvud (A.S.) un
Yaninda ölümden,
Kiyâmet Gününden söz edildigi zaman,
vücûdunun organlari birbirinden,
ayrilacak derecede ağlar ve ancak Allah (C.C) ,
rahmetinden bahsedilince kendine gelirdi.
-Du'ası-
*Allâhım!
Senden sevgini ve seni sevenlerin,
sevgisini ve senin sevgine beni ulaştıracak,
ameli taleb ediyorum.
Allâh'ım!
Senin sevgini nefsimden,
âilemden, malımdan,
soğuk sudan daha sevgili kıl.
***
* Hz. Dâvud (A.S.) ın
Yaninda ölümden,
Kiyâmet Gününden söz edildigi zaman,
vücûdunun organlari birbirinden,
ayrilacak derecede aglar ve ancak Allah (C.C) 'in,
rahmetinden bahsedilince kendine gelirdi...
03-02-2010
Kayıt Tarihi : 3.2.2010 17:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!