Hz. Ayşe Es Sıddıka (Ra.)
*Ey Mü'min hanımlar!
Biriniz bir kabahat işlendiğinde,
ne kadar gizleseniz de
Cenab 'ı Hâk gizlediğiniz o' suçu bilir.
İnsan yaptığı gizli sırlarını başkalarına,
söylemeden duramazmı?
Kişi suçlarını başkalarına açıklamamalı;
çünki kullar af etmeyi değil,
ayıplamayı bilirler.
Rahmet sahibi ALLÂH (cc.) ise,
bağışlamayı sever.
*İnsanları hâkir gören kimse o'nu ve,
her şeyi yaratan Rabbi tanımıyor demektir;
Yaratanını seven onun sanatından,
meydana gelmiş her eserleride sever.
* On âhlak Baba da olur; Çocuklarında olmaz:
-İnsani ilişkilerinde, dürüst âhlaklı olmak.
-Yapılan yardımlara, iyilikle karşılık vermek.
-İstiyene çömertce vere bilmek.
-Koşusunu kollayıp, yardım ede bilmek.
-Arkadaş haklarına saygılı olmak.
-Akraba ile bağları koparmamak.
-Misafire ikram ve hürmette bulunmak.
-Emâneti yerine vere bilmek.
-Bunların da en önemlisi, edepli olmak.
*Yalnız kaldığınız da gürbette gibi,
yalnızlık duygusu sizleri sardığında,
Yaradanını düşünmek ne güzeldir;
bunu yapamıyan kişi samimi bir,
inanca sahip olmadına delildir.
*İnsanları karnı doyunca,
dünyayı daha çok sevmeye başlar;
ben günde üç öğün yemek,
yediğimi hayatımda hatırlamıyorum.
*Sizler İbadetin en kıymetlisi olan,
güzel huydan uzaksınız.
* Mü' minin ruhu ölünce ter gibi,
kolay çıkar;
Kafirin ki, merkep canı gibi,
çok zor çıkar.
06-03-2010
(Devamı gelecek)
Kayıt Tarihi : 6.3.2010 22:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!