Hikmet İncileri (222) Şiiri - Aydın Suyak

Ahnef bin Kays (R.a)
buyurdu ki:

'Ben şu hususlara çok dikkat ederim.

* Bunları, istifade edeceklere söylerim.
Başkasına değil.
Birincisi;
beni aralarına almak istemeyenlerin aralarına girmem.
İkincisi;
beni çağırmayan makam ve mevki sahiplerinin kapısına gitmem.
Üçüncüsü;
İnsanların muhtâc oldukları şeyi bana bağışlamalarını uygun görmem.'

***
-'Size, sıkıntısı ve zorluğu olmayan,
övülecek bir şey söyleyeyim mi?
Güzel ahlâk, çirkin ve beğenilmeyen şeyi terk etmek.
En kötü hastalık da;
alçak ve düşük ahlâk,
çirkin sözleri söylemekdir.'

***
-'Şerefli ve asil kimse, sözünde durur.
Akıllı olan, yalan söylemez.
Mümin olan, gıybet etmez.'

***
-'Edep ve fazîlet sahiplerine göre; babalar,
çoluk çocuğuna, ölüler dirilere,
sırf Allahü teâlânın rızâsı için,
iyi ve faydalı şeyler hazırlamaktan daha üstün bir şey bırakmamıştır.

***
-Ölüler dirilere,
babalar da çocuklara,
güçlü ve soylular nez­dinde
doğruyu söylemek kadar güzel bir miras bırakmamıştır.'

***
-Meclislerimizde ikide bir kadınları ve
lezzetli yemekleri an­maktan vazgeçin!
Benim en çok kızdığım adam,
devamlı işkembesi ve uçkurudan bahseden beyinsizdir.'

***
-'Çok gülmek, heybeti;
çok şaka, vakar ve şahsiyeti giderir.
İnsan ne ile beraberse, onunla bilinir.
Meselâ bir kimse çok güler ve şaka yaparsa,
hafîf olarak bilinir.'

***
-'Bizim bulunduğumuz yerde kadınlardan,
yiyecek ve içeceklerden konuşmayınız.
Çünkü, en sevmediğimiz kimse,
avret yerlerinden ve yiyip içtiğinden bahsedenlerdir.'

-'Kişinin, sevdiği yemeği terkedebilmesi,
ağırbaşlılık ve şahsiyet yüksekliğindendir.'

(Devamı gelecek)