Hikmet İncileri (219) Şiiri - Aydın Suyak

Ömer bin Abdülazîz (Ra.)

Halka Hitabı:
*“Dünyâ ne kadar da aldatıcı!
Dünyâda üstün ve kıymetli,
makam ve mevki sâhibi olmak,
hiç fayda vermiyor.
Genç olan ihtiyarlıyor.
Her canlı sonunda ölüyor.
Geçici ve aldatıcı olduğunu bildiğiniz halde,
sakın dünyâ lezzetleri ve zevkleri sizi aldatmasın.
Birkaç günlük dünyâ hayatındaki geçici lezzetlere sarılıp,
âhireti unutan,
aldanmıştır!

-Hani,
nerede bizden önce bu dünyâda yaşıyanlar.
Hani onlar,
büyük ve modern şehirler kurmuşlardı.
Büyük ve derin kanallar kazmışlar ve barajlar yapmışlardı.
Onlar,
bir göz açıp kapama denecek kadar,
az bir müddet dünyâda kaldılar.
Burada,
sıhhatlerine güç ve kuvvetlerine aldandılar.
Bu yüzden günahlar işlediler.
Halbuki,
herkes onlara mallarının çokluğundan dolayı,
keşke,
onun serveti gibi bizim de olsa diyorlardı.
Şimdi onların hâli ne oldu.

Toprak onların bedenlerini yedi.
Kemikleri kurtlara,böçeklere azık oldu.
Fakat onlar, dünyâda iken,
kuvvetli bir âile içerisinde idi.
Evleri,
güzel eşyâlarla döşeli ve hizmetçileri vardı.
Herkes kendisine ikrâmda bulunuyor,
âciz kaldığı işlerde kendisine yardımcı oluyorlardı.

-Her gün,
sabah akşam birini hazırlayıp Allâh(c.c.) 'a yolcu ettiğinizi,
sonra da onu toprağın içine bıraktığınızı görmez misiniz?
Böylece o,
toprağı kendisine yastık ediniyor,
dostlarından ayrılıp bütün her şeyden ilişkisini kesmiş bulunuyor.'
02-08-2010
(Devamı gelecek)