Hikmet İncileri (140) Şiiri - Aydın ...

Hz. Ebu Musâ El-Eş'âri (R.a.)

-Hütbesi-

*Ey insanlar!
Bu zamanda Allâh (c.c) için,
çabalayanın mü'kâfatı bir ecirdir.
Sizden sonra öyle bir zaman gelecek ki,
Allâh (c.c) için çabalayanın mükâfatı,
iki ecir olacak,
(fitnelerin çokluğundan ötürü sevap ikiye katlanacak.)

-Ey insanlar!
Ağlayınız!
Eğer ağlayamıyorsanız,
hiç olmazsa ağlar gibi olunuz.
Çünkü cehennemlikler gözyaşları,
bitinceye kadar ağlarlar.
Göz yaşlarının bitmesi üzerine de kan ağlarlar.
Hem o kadar çok ağlarlar ki,
döktükleri gözyaşlarından ve,
kandan içinde gemilerin yüzebileceği göller oluşur.

-Mümin kulun ruhu misk kokusu halinde çıkar.
Melekler onun ruhunun yanına gelir.
O kul için göğün kapıları açılır,
yüzü aydınlanır.
Kulun yüzünde,
güneş gibi ışıklı bir belge vardır.
Sonra bir başka kul gelir.
Onun ruhu çıkarken,
leşten de pis bir koku şeklinde tezahür eder.
Ruhunu alan meleklerle beraber,
Sema altı melekleriyle karşılaşır.
Sema altı melekleri 'yanınızda ki kim? '
diye sorarlar:
Ötekiler; 'falanca adam' diye cevap verir.
Ardından da kötü işlerini sayıp dökerler.
Melekler;
'çevirin onu! Allah (c.c) ona zulmetmedi;
(ama o kendine zulmetti) derler'.

-Kıyamet günü bir kul Allâh'ın(c.c.)
önüne getirilir.
Allâh (c.c) onunla,
insanların arasına bir engel koyar.
Bu kul bir hayır gördüğünde;
'Sen kabul ettin Yâ Râb' der.
Bir şer gördüğünde ise;
'Sen affedensin Yâ Râb' der.
Bu kul, her hayır ya da,
şer görüşün de Allâh'a (c.c.) secde etmektedir.
Bunun üzerine tüm yaratıklar şöyle demeye başlarlar:
'Şu, hiç kötülük işlememiş kula müjdeler olsun.

-Allâh'ım!
Sen Selâm'sın, selâm sendendir.
Sen Emîn'sin, mü'mini seversin.
Sen Müheyminsin,
(her şeyi idaresi altına alansın) ,
nefsini azdırmayıp avucu içine alanı seversin.
Sen Sâdık'sın (doğrusun) ,
doğruyu seversin.

01-04-2010
(Devamı gelecek)