Hz. Abdullâh Bin Mes'ud (Ra.)
*Her gün bir Melek Ârşı' âğlanın altından,
İnsanlara şöyle seslenir:
-Ey Âdem oğlu!
İhtiyaçlarını karşılayan az mal,
seni şimartma sebep olan,
çok maldan hayırlıdır.
*Gündüzün uyuşuğu, gecenin leşi olmayın!
-Ben ne dünyası ve ne de ahireti için,
çalışmaksızın boşu boşuna duran kişileri sevmem.
-Sakın herhangi birinizin gecesini yerinden,
bile kımıldamaksızın,
gündüzünü ise böcekler gibi boşu,boşuna,
oradan oraya sıçrayarak geçirdiğini görmeyeyim.
-Kazançların en kötüsü faizden gelen kazançtır.
Yiyeceklerin en kötüsü yetim malıdır.
-Talihli kimse, başkalarının başına,
gelenlerden ders ve ibret alan kimsedir.
-Talihsiz kimse de daha annesinin karnında iken,
talihsiz olan kişidir.
-Herhangi birinize dünya malından,
kanât ettiği kadarı yeterlidir.
-Helaldeki fakirlik, haram yollarla elde edilen,
zenginlikten;
Allâh'(cc.) a iteât hususundaki tevâzu,
Allâh'(cc.) a isyan hususundaki şereften,
daha sevimli olmadıkça ve,
hak noktasında kendisini övenle yereni bir tutmadıkça,
imanın zirvesine çıkamaz.
-Şüphe küfürdendir.
*Ağır hareket edenlerin payını,
kısmetini hiç kimse,
alamayacağı gibi hırslı ve,
payını bir an önce ele geçirmek isteyen,
kimseler de nasiplerinden fazlasını elde edemez.
-İşlerin en iyisi hayırla sonuçlananları;
en kötüsü ise sonradan icat olunanlarıdır.
-Zenginliğin en hayırlısı nefis zenginliğidir.
-Az fakat yeterli olan,
çok olup da insanı meşgul eden,
şeylerden daha hayırlıdır.
18-03-2010
(Devamı Gelecek)
Kayıt Tarihi : 18.3.2010 18:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!