Eski bir fakülte önünde Hikmet
Durur öylece yalnızlığı
Tenhadır fena halde dağınık saçları
Elleri titrek gözleri alıngan ağlamaklı
Dokunmayın
Bir sevinçtir o çocukluk günlerimden kalma
saatin kadranında değiştirmez yönümüzü,
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
Devamını Oku
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,