Hikmet-i İlahi Şiiri - Kemal Yavuz

Odamın her duvarını simsiyah boyadım.

Siyah perdeler,

siyah bir halı

ve ülkemin geleceği kadar karanlık bir ayna...

Tüm karanlık düşüncelerimi içime aldım.

Ve onlarla kararttım hayatımı.

Kaç cinayetim faili meçhul kalmışsa,

Cumhur Başkanlığı Senfoni Orkestrası eşliğinde

huzuruma seremoniye çıkacaklar az sonra

ve karanlıklara sinişimi

onlar için çektiğim vicdan azabından sanacaklar.

Bu ketum duruşum vicdan azabından değil ki!

Yüreğimde uçuşan kelebeklerin duygusuzluğu dünyamı karartan!

Bu karanlık duygusuzluklarla çöküyor insan...

Artık ağır siklet bir halter gibi kollarım

ve Somali’li bir yoksuldan daha güçsüz.

Onları toplamam bu bitik halimden yararlanarak,

benimle bir an önce hesaplarını görsünler diye...

Ey, yoldan çıkmış aşkların ilahı,

ruhumun direncini kır artık!

Uyumak istemiyorum ben,

sadece ölmek istiyorum! ...