ey olmadık yaraları
büyütüp büyütüp duran kalbim
yeni yetme uzun tırnaklarıyla tutup
söküp atan sonra
mekkeli müşrikler gibisin
önce yapıp putu
ve benim o rengârenk yüzüm
o cıvıl cıvıl
her santimi benzeyen kırlara
sensiz hep
sensiz gittikçe
dönüşüyor demire betona
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!