Gün doğumunda başladık
Sevdaya varmak için emekledik..
Sonra sevdalara daldık, sevdalandık...
Özlemlerimizi yaşamak için hayaldeydik...
Öğleyin çıkınımızda ki, kalan son azığımızı paylaştık...
Karayı severdi Aşık Veysel,
Onunla sevişmişti hep.
Hep kara yaşamıştı.
Bir gün ebedi aşkının,
adını da kara koydu.
O kara ona sadık olan,
TÜM ANTOLOJİ AİLESİNİN RAMAZAN BAYRAMINI KUTLAR.
YAŞAMINIZIN HER GÜNÜNÜN BAYRAM GÜNÜ KADAR TATLI, GÜZEL VE MUTLULUKLAR GETİRMESİNİ DİLERİM.
Saygılarım ve Sevgilerimle
Ferigamın sar sıvıge ye
Az kurbana ve Ferige
Da vara Feriganın da vara
Dılem sava ta naçara
Az kurbana ta Ferige
Bugün offisime iki tanıdık geldi
Günlük sıradan konuşmalar
uzandı tanıdıklardan biri
Bilgisayarının Kenarında duran kalem kutusuna
İlgisini çekmiş olmalı ki
O kadar kalemin içinde çekti aldı
Nice duygularımızı,
nice sevdalarımızı,
nice özlemlerimizi,
özgürlük duygularımız ile suladığımız,
barış ve sevda çiçeklerimizi,
arkadaşlarının şahsında hepsini,
ne NE DEME Mİ BEKLİYORSUNUZ.
BİR KAÇ HÜZÜNLÜ SÖZ MÜ.
YADA BİR KAÇ MUTLU SÖZ MÜ.
PEKİ HANGİ ORTAM BANA BUNU DEDİRTECEK....
Dudakların özletiyor kendini.
Öpücüklerin bir başka idi,
Gençleştiriyor insanı..
Sevdanın kor olduğu,
gizemli bir Aşkın iksirini,
Gecenin geç vaktinde bu rüzgarda at koşturan kim?
O dörtnala at koşturan çocuğu kucağında bir Baba:
Evet o, oğlu kollarında,
Ona sıkıca sarılmış düşmesin, üşümesin diye.
Oğlum, bu yüzünde beliren, gizlediğin korku nedir?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!