Dememeli insanoğlu ne oldum,
Makam, mevki, rütbe; hepsi geçici.
Misafiriz iki günlük bu handa,
Dünyaya gelenler, elbet göçücü.
Hikmeti ' de bir gün göçüp gidende,
Ey gönül. Sen beni yatmasın diye
Boş hayal peşinden gitmesin diye
Bu ülkü türküsü bitmesin diye
Şu sevda sazını sırtıma vurdun,
Bir de şairliği başıma sardın.
Girdabına düştüm zalim dünyanın
Izdırap çarkında sıkışan benim.
Çile aynasına otuz beş yıldır,
Doğrulup baktıkça, yakışan benim.
Bırakma elimi, bir ömür boyu,
Hep son ol yanımda,yanıbaşımda.
Kollarıma yaslan, sinemde uyu,
Hep sen ol yanımda,yanıbaşımda.
Gözden akan yaş, yangın yürekler
Bak zikre durmuş, zümrüt çiçekler
Yûnus’ça hem-hal olmuş dilekler
Her gönle mührün, bir vurdu Yûnus.
Nurdan kâdehler, doldurdu Yûnus.
Adam var; dünyada saltanat kurmuş,
Adam var; sırtına çul bulamıyor.
Adam var; altından semer yaptırmış,
Adam var; katıra, nal bulamıyor.
Adam var; serveti gördükçe azar,
Her gece şu gözyaşımı
Dökmek aşkın kanunuymuş.
Sarılıp yırtık resmine
Bakmak aşkın kanunuymuş.
Değişmez alnımda yazı
"Tüm Çocuklara"
Bahar gelir, çiçek açar
Etrafına koku saçar
Kuşlar cıvıldaşır uçar
-Bak rengarenk, kelebekler
Gayri bağlanacak sebep kalmadı
Ben yakında bu şehirden giderim.
Dost sandıklarım da kıymet bilmedi
Ben yakında bu şehirden giderim.
Gülmedim bir kere; kederden, gamdan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!