Bir dost tanıdım Hekim, Yahya Gül diken’miş,*
Tıp mihrap-ül iman der, kalbe Nur ekenmiş.*
**
Hak ermişi bir derviş, siması pek aydın,*
İlim ve din çift kanat, seması pek saygın.*
**
Hemen kanım ısındı, bildik pir taraftan.*
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.