Ene kula bir tuzak, biz’li konuş, ben deme!
Ol benlikten hep uzak, siz’li konuş, sen deme!
Gururlanma sen, sen ol, olsan bile allame!
Hep nakıs bil kendini, asla kâmil belleme!
Kibir abd’e yakışmaz, bil kulluğa münafi!
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta