Hikmet Damlaları(5) Şiiri - Cihat Şahin

Sırr-ı hayat hakkında, tonlar ile kuram var
Her hepsinin fevkinde, hak söyleyen Kur’an var!

Alma asla ciddiye; yanlış kuram kuranı!
Düstur eyle hayata; Hak kitabı Kur’an’ı!

Zira batıl formüller; berbat eder ömrünü!
Vahye tabi olan kul; heder etmez bir günü.

Esir alır ne yazık, birçokları kuramlar!
Nara atar bu yüzden; ekserleri haramlar.

Felsefeye güvenme, harcanırsın yoksa sen!
İnce ele, sık doku, güven fikre haksa sen!

Hayy’a yaban duranlar, ekser olur müntehir.
Akla gelse bu fikir; kaç tatbikten et tehir!

Şu kısacık ömürle, mümkün ebed kazanmak!
Rampa yapıp dünyayı, mümkün ona uzanmak.

Beceremez bu işi, masiyette boğulan!
Girer nar-ı cahime; hak huzurdan kovulan.

Öyle ise sor öğren, nedir gaye hayattan?
Uygun yaşa fıtrata, olma Hayy’a dayatan!

Halık ile harp olmaz, at tuğyanı kafandan!
Uy kitaba, sünnete, kurtul türlü kapandan!

Yoldaş arar bil şeytan, cehenneme gitmeye!
Dikkat ette hileyle, seni nar’a atmaya!

Gidiyorlar beraber; aldattığı güruhlar!
Düğün, bayram helake, koşuyorlar bi-ruhlar.

Bence toplu intihar, tabi olmak iblise!
Çağdaş olma(!) kaygısı, vesiledir telbise.

Azazil’in vekili, pompalıyor şu savı!
Sakın koyma aklına, gerçek sanıp o, savı!

İflah etmez Mü’min’i, bu şeytani Mağlata!
Korkarım ki pek çoğu; şu tercihi ağlata!

Aklı alıp başına, koysan kalbe imanı;
Kuram etsen Kur’an’ı, buldun demek emanı!

Cihat ŞAHİN
11.11.2010-İZMİR