Girdi kalbe bir şaki, dedi; ”Adım, aşk-ı yar! ”
Hoşlanmadı ruh ondan, dedi; ” bunun meşki nar”
Gelir, gelmez ateşi, yaktı, yıktı, kül etti!
Şu korsanın yerine, girse gönle keşki yar.
Sabredenler ulaşır, bil mutlaka zafere!
Zafer için gerekse; çıkmak gerek sefere.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta