Gazze’de bebek ana kız, Şehid oluyor vakur
Sesi masumdan yana kıs; zalime (hakkı) kükre, haykır!
Zulüm zirve desem nakıs, bu insanlıkta çukur
Haktan mazlumdan yana kız; nefsin zincirini kır!
Şehid oluyor vakur, Gazze’de bebek ana kız
Geldi İslam Geldi barış
Gayretler var karış karış
Kurtarır insanlığı bu yakarış
İster seyret ister gel sen de karış
Kulların unutacağı adından
Dünyanın cazibesinden tadından
Feragat ettin ise muradından
Aşkı hakikiye yanmaya gel sen
Zikrullah ile kalbi tatmin olan
Şu dünyada ev sahibi değilim deplasmandayım
Onun için az gülen, çoğu zaman depresyondayım
Kahır, güler yüz, alın teri ve gözdeki yaştan
Başka nen kaldı dünya penceresinden bakıştan
Yalnızdır o dağ başında müstakil bir dam
Çiziyorum hayatım bana ait resim
Evsiz barksız kendini arayan bir adam
Kayboldum ne pusulam var ne bir adresim
Ana toprak, baba bahçıvan
Çocuk gülüdür has bahçenin
Ana edebdir, baba ilim
Çocuk böylece olur alim.
Edebse edeb, kitapsa kitap;
Yoktur bundan içtinap.
Yoksa olur inhiraf,
Hayat etmez insaf.
Allah gazada abdest aldırır emmi
Tekbirle topu eller kaldırır emmi
Hele bi Allahuekber söyle de gör
Peygamber önde namaz kıldırır emmi
Abdurrahim Karakoç Üstada ithafen
Hem değişmeye evet!
Hem yozlaşmaya hayır!
Hep gelişmeye davet
Yok diretmekte hayır




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!