Hikmet Atiş Şiirleri - Şair Hikmet Atiş

Sevgidir insanın gönlünde yatan
Sevenin özünde yanan meşale
O bir sevdaki hayata bağlatan
İçinde coşar akan bir şelale.

Sevgidir Dünya yı ayakta tutan

Seni sevenlerin kalbini kırma,
Bu dünya fanidir sakın unutma,
Söyle gerçekleri, yalan fırlatma
Böyledir işte, insanlığa sevdam.

Aldatmasın seni, kibirle gurur,

Acı tatlı günlerle doludur
Mazide kalan bütün anılar
Hayatın vaz geçilmez yoludur
Kaderime yazılmış anılar.

Zaman geldi acıyı yedim

Her baharda açarsın
Kokunu etrafa saçarsın
Benim gönlümde hep varsın
Seni seviyorum akasya çiçeğim

Gülünü seven dikkenine katlanır derler

Sicak suyunla şifa dağıtırsın,
Romatızma ağrısını alırsın,
Yaz sicaklarının serin dağısın,
Festival yatağı ayder yaylası.

Merkezin Hemşin, yüksek tepelerin,

Yürek yanar gönül ferman dinlemez
Kader yazın gelip çıkar karşına
Çektığın acıyı kimse bilemez
El oğludur bakmaz gözün yaşına.

Heves eder çare arar durursun

Boşuna vurma sazın tellerine
Akortun bozuktur çalamazsın ki
Kapılmışsın yağmurun sellerine
Kalmak istesende kalamazsın ki

Boyunun ölçüsü alınmış senin

Çikarsın dağlara kurarsın pusu,
Boşuna kendine verirsin susu,
İninde vurur seni Türk ordusu,
Bu Vatan Türkiye yi sevenin Vatanı

İçinde hep kin düşmanlık sokmuşlar,

Beraber topladık kır çiçeklerini,
Beraber kovaladık, yaz kelebeklerini,
Dağları tepeleri dolaştık,
Önümüzdeki engelleri hep aştık,
Yolumuzu kesmek istediler,
Bazen yakalandık bazen kaçtık.

İçinde kin düşmanlık beslemez
Fikir verirde nasıhat eder
Kötü yolda olanı terslemez
Saygınsın, sen şairsin arkadaş

Yazarsın dosta aşka gerçeğe