Hikmet Arslan Şiirleri - Şair Hikmet Arslan

Hikmet Arslan

hani herşeyden mutlu olurdunya
çocukların, şeker alırken yüz ifadesini,
parklarda evcilik oynamasını, görüpte mutlu olurdunya
çocukların mutluluğunu görürken,kendi mutsuzluğunu görüyorsun

hani kuşların mutluluğunu,

Devamını Oku
Hikmet Arslan

Bir yalanda başladım hayata
gözümü açtığım hayat mavi yalan
değişir rengini siyah bulutlara
bir çocuk geçer bu sokaklarda
yüreği ellerinde acılar durağında
bu oyunun sonu belli

Devamını Oku
Hikmet Arslan

Bir gün mutluluk görmedim bu ellerde
çocuktum gülmeyi öğrettim gözlerime
ağlatıılar kuytu köşelerde
umut bağladım yarınlarıma
karanlık gibi çöktü gece sabahlarıma
sevgiyle ördüm yüreğimin bağlarını

Devamını Oku
Hikmet Arslan

Akşam evine dönerken
sırtında taşır
küfesini hamal çocuk
acılarıdır
omuzlarından indiremediği
bitmeyen

Devamını Oku
Hikmet Arslan

Bir bahçede güldünüz çiçektiniz
sevdirdiniz sevdiniz güzeldiniz
umuttunuz yarındınız mutluluktunuz
şu yüreğimi en çok siz dağladınız


Devamını Oku
Hikmet Arslan

Yıldızlara yolculuk var bu gece
karanlıktan aydınlığa
umutsuzluktan sonsuzluğa
bir yüreğin küllerinden doğuşu var
bu yolculuğa bütün sevdalar ağlar

Devamını Oku
Hikmet Arslan

mutluluktan uçan bir kalbim vardı
saatlerce güneşe bakıp yüzünü gören
umutları yüreğinin içine kilitleyen
kanatları sevinçten birbirine vuran

sevdaya sevdalı bir aşk vardı

Devamını Oku
Hikmet Arslan

Sen aşkın alevinde kavrul buralarda
bir çift yalancı gözlere vurulmuş sevda
sen aşkın umutlu yollarında ışığını ara
seni seviyorum diyen yalan sözlere inanmış sevda

Sen ölümü ölümsüzleştir bu dünyada

Devamını Oku
Hikmet Arslan

Gösterisini bitiren palyaço
kostümleriyle birlikte
gülen yüzünüde çıkarıyor
sehpanın üstüne
zira aynada gördüğü hayat
beyaz kefenini hazırlıyor

Devamını Oku
Hikmet Arslan

Hücreme düşürdün sensizliği
vurdun da gittin sen bu yüreği
kuytu köşelerde ağlattınya gözlerimi
gelme artık neye yarar

yalan gibi girdin hayatıma

Devamını Oku