Hikmet Akıncı, çocukluk yıllarından itibaren resim sanatı ve edebiyat sanatı alanlarıyla ilgilenmektedir. Güzel sanatlar fakültesi resim bölümü mezunu olan sanatçı sanat eğitmenliğinin yanısıra edebiyatla da ilgilenmektedir. Sanatçı şiirlerinde Refref mahlasını da kullanmaktadır.
Soruverin uzak uzak gidene
Gidip meclisini elle kurana
Ardı sıra gözyaşı akıtana
Bilir mi halime sebep kendidir.
Kalmadı bu canda takatle sabır
Hem gündüzüm hem gecemdin
Ömrümdeki ışık sendin
Gözlerimden süzülendin
Bilmedin ki solum sendin.
Gece gündüz beklenendin
Alına yazıldık paylaştık acıyı
Bilmem tatlı sözün kısmeti kimde
Sol yanım bir hayli çeker sancıyı
Bilmem ki maşukun nazarı kimde.
Gün be gün gitti de gençlik denilen
Bilmem yaşlılığın nasibi kimde
Dalgalandı enginler yarıldı çatlak çatlak
Bilinmez diyarlardan geldi kimisi korkarak.
Şahlanmak ister elbet bütün yiğitler
Fakat ellerinde had bilmez kahpe mavzerler.
Bilinmez düşmanın toprağı ve dahi şeceresi
Bilinse de mazlumu ezen namertliği.
Artık onu hep bana soruyorlar
Yıktı kıydı gitti diyemiyorum
Gördük hiç hiç değişmemiş diyorlar
Yıktı kıydı gitti diyemiyorum.
Ne suçum vardı hiç bilemiyorum
Sabahtın sen ömrüme
Kara sevda gönlüme
Kirlendin sen ellerle
Alıp kendini gittin.
Gittin ya acımadan
Sen
Neşemdeki huzurum
Yüreğimde soluğum
Sol yanım lakin
Son yanıldığımsın.
Sen artık ben de yoksun
Bilmezden gelip yar gün be gün yaşarsın
Bilirsin güneş sensin ve ayazlı gece
Ne aynada gölge gülümser ne tat var yenende
Senden nasıl kopulur ki ruha, ab-ı hayatsın.
Gün eksik olsun camdan sesler kafamdan
Sen eksiksen var olan bil ki hiçliktir
Saram sigaraya kağıt niyetine
Aşkınla tutuşsun gönül denilen
Yakan sen ol da döneyim küle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!