Hikmet Şiiri - Bünyamin Aras

Kanatlı gözlerimde büyük şehrin gürültüsü
Yazılmakta kalabalıklığımın hazin türküsü

Küheylan bağrışır çocukluğumdan göğsümde heyhât
Nerede biter hayal, ölüme kefen midir hayat?

İlk gençliğim omuzlarımda saklı teneke sandık
O sandıkta hecelemeden sökemedim aşkı tek

Yarınım yaklaş yanıma puslu gecelerde suskun
Dokunmadan yaslı yüreğime sürünsün keskin kokun

Ne yer anlamakta bastığım tabanımın kahrından
Ne de umduğum var bir yudum göğün kokmuş terinden

Geceler öfkemi kustuğum bende münzevi vakit
Günaşırı benimde yadımda odur aşina dost

Göğsümüze yerleşik mezarlıkta yetişir rahmet
Budur cümlesi yaşadıklarımdan edindiğim hikmet