Bir hikmet arama
her söylediğimde
devrilmiş bir hükümdar
tacını tahtını eliyle vermiş
geçmiş bir zamanın saltanatıyım
yarab gurura kibre düşürme beni
varsın öyle bilsinler
belki de gözden düşmüş
yılkı atıyım
özümü sözümü zor bellemesinler
onlar ki kendilerini bile tanımadıkça
kolay mı bir bakışta insan tanımak
ateşlere düşüp pervane misali
iyice bir
kor ateşlerde kül olmadıkça
iyi kulum
diyerek rahmanda rahimde kul olmadıkça
derler ki daha baştan yeniksindir
meyvesiz yemişsiz bir ağaç isen
akıldanesi çok olur
öğrenmeye meyil verenin
arifler veliler yine var ama
kolay değil Mevlana olmak
Şems olmayınca
desem ki
ben Yunusun usuyum
erenler ordusuyum
yalanı hileyi bozan
pusuyum
rağbet etme sakın hikmet arama
kolay mı Mevlâna olmak
ışığın güneşin
aydınlatan nurundan nur katan
Şems olmayınca
26/Temmuz/2012/Perşembe/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 26.7.2012 13:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ancak, kişinin niyeti buysa, düşünebilir ki, Şems'i Şems yapan kimdi ?
Olsa olsa, Yüce Rabbin nûru değil mi ?
Ve o nûr, bizden esirgenmiyor ki...
Tabii ki, herkese vurur bu nûr, ama bir tek Şems gelmiş, bir tek Mevlâna...
Ve galiba, hikmet, onlara daha bir yakışıyor, bence de...
Güzel yazıyor, okurken düşündürüyorsunuz Nimet Hanım.
Şiiri de, sizi de, felsefî dizelerinizi de ayrı ayrı kutlarım
Saygımla, sevgimle efendim
Ünal Beşkese
TÜM YORUMLAR (1)