Hikimete yalvarış? Şiiri - Navruz Kaplan

Kör kütük sarhoşum seninin için çok içtim
Görünce belki de senden para isterim
Belki sen sevinirsin tanırda tanımasın ki
Tek gelişini bilirsem ben yolunu beklerim

Yemin etmişsin belki burdan geçmeye sen
Ölürsem gelme sen şimdi sana muhtacım
Tutarsan elerimi belkide çok yaşarım
Erken sen gel af dile seni çoktan af etim

Ben sana darılmadım görürsem barışırız
Sen belki de kızgınsın beni iyi tanırsın
Yılda bir sefer gelsen sen mecburum ben
Bana emeğin çoktur sana nasıl öderim

El emeğin göz nurun bana hizmet çok etin
Unutulmaz yaptığın yazmışım liste burda
Ben ölünce okursun boşamı bunca yılar
Sende beni af etsen elerinden öperim

Navruz benim adım dır seninkisi hükümet
İstersen hiç af etme gelince ben öderim
Alacağım olsada bırakmışım sana ben
Gelince haber versen barışalım geç kalma

Anlıyorum şimdi benim de hatam çoktur
Sende yükledin bana altında kaldım o an
Elimi uzatmıştım çamurdan çıkamadım
Sende tuz biber oldun bay bay etin o anda

Gel yeniden bereber gezelim buralarda
Yaklaştı bak yaşımız gülelim biz el ele
Kim götürmüş burdan soydular çırılçıplak
İki mezar alınsın yan yana gömülsün bizi

Senin adın aklıma çivi gibi çakılmaış
Senin için yazmışım öyle çok şiir vardır
Sana azdır bu sözler çoğuna sen layıksın
Bedua sen etmesin benim için duan çok