Hikâye etme derdini cân, nâdana.
Hikâyet ki şikâyettir Yaradan’a.
Sırr-ı dîlin, dilinden uzak tut aman!
Ölüm fermanın verme sakın â’dana.
Bakma, âlem nereye giderse gitsin.
İsterse dolsun kabı, isterse bitsin.
Sualin en mühimi, belki en yaman,
Asıl sen nesin dahi kime ümitsin?
Sana geleni, sen getirenden bilme.
Her işte bir sır vardır, akıldan silme.
Rıdvâna erer, rızâya tâlip olan,
Elbette herkes mazhâr olmaz bu ilme.
Yûnûs, biter ömür, biter gönülde söz.
Sana mı dediler gel de bu sırrı çöz?
Gitmez bu dünyadan gafletten duman.
Sönmez bu semâdan hikmetten köz.
Haziran 2015
Hikayet: Hikâye
Dîl: Gönül, kalp
Â’da: Düşman
Rıdvân: Hoşnutluk, rızâ
Kayıt Tarihi : 26.5.2021 10:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!