Karanlık çıkmaz sokağının ortasındayım şimdi
Ne geri dönebiliyorum
Nede yürüyebilmek için umudum var
Ne gözüm görüyor nede sevgim yetiyor sana ulaşmaya
Korkularımı salıyorsun sıkılmış ruhuma
Yanlızlığın çığlıkları yırtıyor kulaklarımı
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta