Hikayemiz Şiiri - Ferhad Gülsün

Selahattin Akçay’a...

dost...
en yalnız dizedesin

sobe

nicedir şubat yanığı gönlündeki tepe
yollar kördüğüm
adımlar kendi izinde sere serpe

yürüdük...çamura bulandı düş
kaç yıl geçtik kendimizi
kaç güneş doğurduk battığımız yerde

ihtiyar
bana dikeni anlat
aklım ermedi bu kum kırığı derde

dört yanı sardı rüzgar
konuş
uçurtmam
kalemin mavi dilinde

dağ çiz
sırtıma patika yokuşlar yükle...yor
sık alnıma umudu
öldür beni yaşamak kudretiyle

ya da sus
varsın ayaza çalsın mevsim

omuz omuza üşümek bahardır
insanın kadrini bilene