Hikayemiz Şiiri - Ersin Kayışlı

Dün gibi hatırımda her şey,
Her buluşmamızda,
Köşe bucak kaçardık,
Herkesten, her şeyden,
Bu şehrin en tenha yerleri,
Şahitti aşkımıza.

Baş başa kalınca,
Dünyalar bizim olurdu,
Gözlerimiz dalar giderdi birbirine,
Ellerimiz hasretle kenetlenirken,
Unuturduk her şeyi o an,
Hiçbir şey umurumuzda olmazdı,
Saatler nasıl geçerdi fark etmezdik bile,
Zamanı durdururduk sanki…

Anlaşamazdık bazen,
Tartışır, kavga ederdik,
Yoktan sebeplerle,
Kaç kez ayrıldık saydın mı hiç?
Kimi gün sen terk ederdin beni,
Kimi gün ben,
Ama her seferinde, geri dönerdik ikimizde,
Pişmanlıkla,
Ve içimiz yana yana…

Ne umutlarımız vardı,
Ne hayaller kurardık,
Evlenecektik,
Çocuklarımız olacaktı,
Biri kız, biri erkek,
Her gün,
Kapıda karşılayacaktın beni,
Sevgi dolu bakışlarla,
Kavga etmeyecektik,
Küs yatmayacaktık,
Hiçbir zaman…

Hatırlar mısın bilmem,
Yine buluştuğumuz bir gündü,
Çok özlemiştik,
Hani gözlerine baktım önce,
Sonra ellerini tuttum,
Ve tam sarılacaktık ki,
Yakalanmıştık birine,
Nasıl utanmıştık ama…

Şarkılar dinlerdik birlikte,
Bazen sarmaş dolaş,
Bazen sen dizlerimde yatıp uzanırken,
Birlikte söylerdik kimi zaman,
Kaç şarkıda bulduk birbirimizi,
Kelimelerin yetmediği,
Tükendiği zamanlarda,
Ferdi’nin söylediği
Şarkılarla anlatırdık sevgimizi…

Bazen şiirde okurduk,
Hatırlasana,
Kim bilir kaç içli şiirin dizelerinde,
Biz vardık,
Kaç şiirin mısralarında,
Islandı gözlerimiz,
Kaç kez ağladık birlikte kaç kez,
Ve kaç kez,
İsyan edip,
Yeter bu ayrılık diye
Haykırdık…

Ne kadar çok severdik birbirimizi,
Sevgi sözleriyle yarış etmek,
Nasıl da hoşumuza giderdi.
Ben “ Kalbim” derdim sana,
Sen “ Dünyam “
Ben “ Nefesim “
Sen “ Sevdam “
“ Vazgeçilmezim ”
“ Geleceğim “
…
Saatlerce sürüp giderdi böyle,
Ve hep ben kazanırdım,
Sen sinirlenir,
Çok kızardın bana
Sonra da gülerdik birlikte…

Bir bütün olmuştuk seninle,
Tek bir bedendik sanki.
Aynı şeyleri düşünür,
Aynı şeyleri söylerdik,
Ayrı yerlerde olsak ta,
Kalplerimiz birlikteydi her zaman,
Ne zaman özleyip seni,
Elim telefona gitse seni aramak için,
Benim telefonum çalardı,
Sen arardın benden önce,
Kaç defa,
“ Seni Seviyorum “
Diyecekken sen
Ben söylerdim senden önce…

Yağmuru çok severdik ikimizde,
Yürümeye bayılırdık altında,
El eleyken ıslanmak,
Nasıl mutlu ederdi bizi,
“ Yağmur “ ismini de çok severdin sen,
Kızımızın adı,
“ Yağmur “ olsun derdin bana hep,
Bir de şarkımız vardı,
“ Bırakıp gidersem seni,
Yağmurlar canımı alsın” diye,
Hatırladın mı?
Bu şarkıyla,
Yemin ederdik birbirimize,
Ayrılmak yok diye…

Geceleri ayrıydık,
Yıldızlara bakamadık birlikte karanlıklarda,
Güneşin doğuşunu birlikte izleyemedik,
Ayrıydık,
Ayrıydık ama
Her geceyi paylaştık yine de,
Birlikte sabahladık gözlerimiz açık,
Ben seni düşündüm,
Sen beni,
Sabaha kadar,
Aynı düşlerle daldık uykulara,
Aynı rüyalarda buluştuk,
Ve aynı saatte uyanıp,
Doğan günü birlikte karşıladık…

Böyle bir aşktı işte yaşadığımız seninle,
Böyle büyük,
Böyle duygulu,
Ve böyle gururlu,
İşte bu bizim hikâyemiz,
Yaprakların sararıp dökülmeye başladığı,
Ilık bir sonbahar günü başlayan bu hikâye
Sana göre çoktan bitti ama
Bana göre mahşerde bile bitmeyecek…

EKİM 2006 / ADANA

“Bırakıp gidersem seni
Yağmurlar canımı alsın” İNTİZAR (Alıntıdır)