kirli camların ardından hep endişeyle izledi mevsimleri
ait olduğunu sandığı iklimlere alışamadı
imgeleminde hep ilkbahar; o sonbaharlarla ağarttı saçlarını
dağlı ırmakların yalnızlığıyla çoğaldı yıllarca
damarlarında geniş deltalarla aktı acıları
denizine yürüdüğü kıyılar uzaklaştı gitgide
kaçak güreşenlere yenildi bir bir
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta