kirli camların ardından hep endişeyle izledi mevsimleri
ait olduğunu sandığı iklimlere alışamadı
imgeleminde hep ilkbahar; o sonbaharlarla ağarttı saçlarını
dağlı ırmakların yalnızlığıyla çoğaldı yıllarca
damarlarında geniş deltalarla aktı acıları
denizine yürüdüğü kıyılar uzaklaştı gitgide
kaçak güreşenlere yenildi bir bir
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta