Hikaye şiir. Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Bir kaç kez rastlamıştım size karşıda
Bağdat caddesinde dolaşırdınız
ünlüydünüz unvanlarınız vardı
sizin için sanatı çok sever hem ressam hem
şair diyorlardı
bir keresinde yan yana geçip giderken
dönüp dönüp bakmıştınız bana
bir yerlerden tanır gibi
oldukça yakışıklı çekiciydiniz
elbiselerinize yakından bakınca şöyle dikişi iyiydi
lakin kumaşı kötü
böylesi çabuk solar
hem tutmaz ütü

mehtaplı gecelerde Boğazda meşk edermişsiniz
günahı onların boynuna
adınız çıkmıştı miras yediye
çevrenizde bir çok ta dalkavuk varmış
eşlik edermiş güzel kadınlar sohbetinize
şiirler okunurmuş sazlı sözlü yaz gecelerinde
sizi bir yerlerden tanır gibiyim
benim gençliğime çok benziyorsunuz
ben de önceleri sizin gibiydim
itibarımı paramı har vurup harman savurdum
şimdi İstanbulun ünlü bir dilencisiyim
beni bir yerlerden tanırsınız siz
anlatsam sizi size çok utanırsınız
bir ömür baktığınız dev aynasının
öteki yüzünde
şimdi anadan uryan bir zavallısınız
elbiseleriniz vardı dikişi iyi
kumaşı kötü
böyleleri çabuk solar hem tutmaz ütü

sonunu soran olursa
-ee ne oldu peki
eminim sonunu dinlemek istemezsiniz

6/Mayıs/2010/Perşembe