Hikaye = Sidretül Münteha Şiiri - Yorumlar

Hikâye = Sidre-tül Münteha


20 Eylül Pazartesi günü sabah erken kalkıp Eskişehir’e gidecek motorlu tirene yetişmek için koşarken bir kahvehaneden “Isparta’ya gece uçak düştü” haberleri okunuyordu. Durup dinleyemezdim. Bugün akşam Eskişehir İktisadi Ticari İlimler Akademisinde imtihanım vardı. Geç kalamazdım. Isparta’dan hareket eden 07:40 motorlu treni, 14:00 civarında Eskişehir’de oluyordu. Eskişehir’deki on beş günlük eylül imtihan sürecimi tamamladıktan sonra Isparta’ya döndüğümde, uçağın düştüğü Karatepe çıkmayı düşünüyordum. Çocukluktan itibaren Isparta’nın etrafındaki dağları beraber gezdiğimiz Mustafa Ali Kovada Hidro Elektrik santralinde çalışıyordu. Onunla hafta içi telefonla görüşürken, tatile çıkacağını, tatilde Isparta’da olacağını söyleyince, hemen kara tepeye çıkma düşüncemden söz ettim. Verdiği “iyi olur, hem eski günleri anarız” cevabı beni sevindirmişti. İşte bugün Pazar, Mustafa Ali ile bir araya gelip kara tepeye çıkacağız.

Mustafa Ali kuru yağız, tek gözü bebekken kör olmuş, arkadaşlığı ile her zaman dikkat çeken biriydi. Çok fazla konuşmazdı. Birlikte bulunduğumuz ortamlarda en çok ben konuşurdum. Birlikte gezmeyi severdik. Onunla aramızda çok önemli farklar vardı. Okumayı fazla sevmezdi. Bense hemen her gün kitap okurdum. Her türden kitap okumak benim için önemliydi. Pek siyasetle ilgilenmezdi. Ben siyasetin içindeydim. Toplumsal, fikri, siyasi, ideolojik hareketler içine katılmazdı. Ben toplumsal, fikri, siyasi, ideolojik hareketlerle içli dışlıydım. Birlikte olduğumuz zamanlar genelde susardı. Konuşmalara katılmazdı. Ancak her zaman benim görüşlerimi desteklediğini bilirim.