Hikaye'm Şiiri - Tamer Arabacı

Bazen hayat
Aldığın nefesin bedelini pahalıya ödetiyor.
Sıradan bir sabah,
Beklemediğin bir an,
Bir hayal giriyor gözlerine,
Ve koparıp seni, senden alıp götürüyor.

Kaybede kaybede sevmeler öğretiyor.
Ömre bedel gözlerden ilhamlar alınıp
Alaca karanlığında gecelerin,
Sırılsıklam duygularla ne şiirler yazılıyor.

Bakmaya kıyamıyorsun.
Kor ateş tebessümün alevinde kavruluyorsun.
Güzelliği düşünüyor,
Nedenleri sorguluyorsun.
O kadar basit mantıklı cevaplar var ki
İşine geliyor heyecanın,
Gözlerinde izleri günahların,
Peşi sıra yılların yaşamadığın ne varsa,
Bile bile belanı arıyorsun.

Hayat bu!
Söylemem dediğin tüm şarkıları söyletir.
Öpmem dediğin bütün eller ,
Bir bir iner suratına,
Oturtur sana çaresizliğini seyrettirir.
Aşk bu!
Alır seni kaf dağındaki sırça köşklerinden,
Sokup dibine en cehennemin,
Ağlata ağlata sana O’nun adını söyletir.

Bazen yaşamak,
Birilerine hiç kolay olmuyor.
Bir güzellik dokunuyor gönül teline,
Varla yok arasında aklın
En olmazından sınanıyor.
Aşk denen mutlak güç,
Bir güzelin gözlerinde belirirken,
Bu hikayedeki rolü ile
Sonun olduğunu bilmeden göz kırpıyor.

Birine kapılmak.
Tutkuyla bağlanmak.
Onsuz olamamak.
Nasıl anlatılırsa artık
Bu hikayenin tadı acı,
Konusu imkansızlık.
Sevdanın karası,
Yaşanmayacakları,
Asla olmayacakları,
Bekleyip,
Hayal edip ,
Ümitlenip,
Bildiğin,
Sonu kötü bir filmi
Mutlu son ile yaşamak.
…..
O gitse bile,
Yıllar geçse de
Onu duyumsamak,
İşte hayat…
Oluyor böyle şeyler.
Bazen de
Bir garibe nasip oluyor
Bizzat yaşamak.