Temmuz ayının en sıcak günlerinden biri olacağı söyleniyordu. Dün hava gerçekten sıcaktı. Bugün daha sıcak olacakmış. Oruç ayı başlamış beş gün geçmişti. Cuma günü nöbetçiydim. Karargâh subayı olduğum için okulun yemekhanesinde nöbetçi subayı görevini yürütüyordum.
Sabahleyin evimden çıkıp ana yola doğru yürürken henüz güneş yeni doğmuştu. Hava sabah serinliğini kaybetmemişti. Asteğmenlik görevini yürüttüğüm Balıkesir Çayırhisar Ordu Donatım Okulu, Balıkesir’in doğu tarafında Bursa yolu üzerindeydi. Şehirden hayli uzaktı. Askeri birliğe yakın mahallede oturuyordum. Evimizin önündeki yoldan ana yola doğru bahçeler arasından patika yol vardı. Bahçeler dedimse de, daha çok ağaçsız tarla gibiydi. Seyrek ağaçları vardı. Patika yol karşımızdaki caminin yanından geçiyordu. Ana yoldan geçecek olan askeri servis arabasına binecektim.
Ramazan ayındaki ilk nöbetim olacaktı. Yaz günü olmasına rağmen görev anında oruç beni rahatsız etmiyordu. Zaten akşam 18.00 de işten çıkıyor, eve 18.30 da geliyordum. Eve geldikten sonra neredeyse bir saat falan iftara zaman vardı. Ama bugün nöbetçiydim. Akşam birlikte kalacak, geceyi birlikte geçirecektim. İftarımı, sahurumu askeri birlikte yapacaktım.
Yol boyunca geçen yıl ki eğitim anında tuttuğumuz oruçlar aklıma geldi. Oruç tutmak yasak değildi. 16 Ağustosta oruçlu olarak birliğe teslim olmuştuk. 16 Ağustos 1979 Balıkesir askeri birlikle tanıştığım, ordu donatım asteğmen adayı olarak göreve başladığım gündü. Ramazan bayramına 9 gün vardı. Yani 9 günlük orucu askerlikte tutacaktık. Eğitim anında çok zor olacağını düşünmeme rağmen hiçte zor olmamıştı. Yaklaşık 15 kişi oruç tutuyorduk. Askerliğe gelmeden Isparta İmam Hatip okulunda öğretmen olan bir ağabeyim askerlikte oruç tutacağım diye kendimi zorlamamı tembih etmişti. Nasılsa borcunu ödeyebilirdim. Nasılsa asteğmen olacaktım. Kışın kısa zamanda borçlarımı ödeyebilirdim. Bana böyle tembih etmişti. Ama oruç tutan arkadaşların varlığıyla bende orucuma devam etmiştim. Benden başka tutan olmasaydı tutabilir miydim bilmiyorum. Büyük bir ihtimalle tutmaya çalışacağımı hissediyordum.
Tamamını Oku
kitap yazsaydın bari. daha çok hora geçerdi. bana sorarsan, hikayede de en azından şiirdeki kadar başarılısın. kutlarım......
Calismanizi büyük bir begeni ile okudum. Güclü kaleminiz kendini her satirinda hissettiriyor...tebrikler
selam ve saygilar..
'Bütün içtenliğimle duygularım Allah’a yöneldi. “Şükürler olsun Rabbim sana. Her olumsuzlukta olumluluğu veriyorsun. Her zorlukta kolaylılığı nasip ediyorsun. Her gevşeklikte direnci, azmi veriyorsun. Hayatın her yönünden bir parçayla, hayatımı mükemmel bir şekilde renk renk, şekil şekil işliyorsun. Bana sunduğun hayatımın resimleriyle senin için yaşıyorum. Şükürler olsun” '
İŞTE HUZUR KAPISI.SAYGILAR ÜSTADIM.
Daha çok anı/gözlem ağırlıklı ve yazarımızın düzgün anlatımı ve usta kalemi ile kutlanası bir çalışma...
Askerlik kendi özel kurallarını kendi disiplin anlayışı ile uygulayamazsa verdiği eğitimin niteliği de zayıflar...İşin içine çok farklı inanç, kültür ve eğitim düzeyleri ile insan faktörü girince oluşan çok renklilikten binlerce kişiye tek tip elbise giydirebilmekte ancak böyle mümkün olabiliyor....
Kaleminize sağlık sayın Mehmet Çoban....
Begenerek okudum tebrikler
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta